Cerita Katak

Posted: by ModulaOblongata in Labels: , , ,

Dulu masa aku kecik-kecik, aku ni jenis lasak sikit. Kecik-kecik bapak aku dah ajar aku masuk ladang, hutan, sungai, Tasik Bera. Banyak lagi la tempat-tempat yang advanture ni. Aku, Abang aku dengan bapak aku ada hobi yang sama. Mancing. Ya memancing. Mancing ikan tau bukan orang. Tapi sekarang dah kurang dah. Masing-masing sibuk dengan kerja. Aku last memancing dengan abang aku masa aku kerja kat Bangi dulu. Tu pun memancing kat kolam. Abang aku memang juara bab mancing nih. Dia dapat ikan besar giler.

Jadi, aku ni jenis tak kisah sangat la pacat ke, selut ke, kena duri ke, lumpur-lumpur pun aku redah. Tu yang aku kerja kat Kuala Lumpur tu. Sebab ni la. Dulu, katak ke, anak katak ke aku selamba je pegang. Takde hal. Tapi sekarang, aku dah tak boleh dah.

Katak, arwah Atuk Mak aku cakap katak ni ber'badi'. Aku pun tak faham sangat 'badi' ni maksud sebenar dia apa. Tapi apa yang aku faham 'badi' ni macam Polis. Aku kalau nampak polis ni aku takut. Sebab aku pernah buat salah. Bila nampak je gabra. Macam tu jugak aku dengan katak. Kelakar kan? Polis dengan katak bagi aku sama je, haha!Takdelah. Maaf cikgu, gurau.

Kenapa aku ber'badi' dan aku benci katak? Dulu, aku dengan abang aku buat katak ni macam bola golf. Kitorang swing katak tu sampai tengah jalan, pastu tengok katak tu kena langgar dengan kereta ke kitorang memang suka giler. Sebab katak tu mampos. Tapi tu dulu, masa kitorang zaman kehingusan lagi. Tapi aku rindu.

Tahun lepas, aku pergi ke Perak ada urusan Seri Paduka Baginda. Aku dengan makcik aku. Aku lepak rumah makcik aku yang lagi satu kat Rawang sebelum pergi ke Perak besoknya. Macam biasa la, lepak sampai lebam. Besok aku gerak pergi Perak. Pakai mau bergaya, smart orang Felda aku cakap. Gua pakai kasut. Masa aku pakai kasut tu, aku rasa lain, aku rasa macam kasut sebelah kanan aku macam sempit. Tapi aku buat tak tau je, aku ingat takde apa-apa la. Masa aku tengah bawak kereta. Kaki kanan aku masih lagi rasa lain macam. Aku rasa kaki kanan aku berdenyut-denyut. Geli pun ada aku rasa itu jam. Aku tak puas hati. Aku pun berhenti kat tepi highway tu. Aku dah mula fikir ada satu makhluk tuhan paling seksi ni ada kat dalam kasut aku. Aku bukak pintu, aku bukak kasut aku, aku ketuk-ketuk, sekali, keluar Katak! Fak! Aku baling kasut aku tu jauh-jauh. Tak boleh blah.

Bodoh katak tu, dah takde tempat lain ke nak port. Dalam kasut jugak. Pergi la lepak kat longkang ke. Lepak ramai-ramai nyanyi lagu Hujan. Ni tak. Kasut jugak. Kejadian ni berlaku kat aku bukan sekali. Masa aku sekolah dulu pun pernah jadi jugak. Tapi dulu aku tak berapa kisah sangat. Tapi sekarang jangan. Kalau jadi lagi memang terburai itu jam jugak.

Masa aku lepak rumah lama kat Felda ni, pun ada katak. Banyak pulak tu. Pantang aku nampak katak dalam rumah. Kalau masa tu aku baik, aku cuma kepit katak tu aku buang kat depan rumah. Tapi kalau masa tu aku jahat. Aku akan kepit katak tu, pastu aku buang dalam lubang 'jamban'. Pastu aku ambik klorok mak aku, aku letak kat dalam lubang tu. Bagi pedih mata katak tu. Kalau ada harpic aku letak kat lubang tu. Sampai aku rasa puas. Lastly, aku flush. Selamat tinggal katak.

Tapi, sampai hari ni, aku takut dengan katak. Betul kata arwah Atuk Mak aku. Katak ni ber'badi'. Bila aku nampak katak, aku rasa macam katak tu ushar aku. Macam dia cakap kat aku "kau jahat, kau bunuh member aku". Habis tu nak bela?Gila ke apa. Katak katak..Sekarang aku benci katak dan aku tak macam dulu lagi.

Rumah Mak aku sekarang ni pun banyak katak. Awek aku pernah nampak katak kat rumah ni garu kepala. Haha! Giler kelakar beb. Sampai awek aku pun ada cerita katak dia sendiri. Dah cukup. Geli pulak aku. Aku ingat nak la letak gambar katak kat post ni. Tapi nanti aku sendiri taknak bukak blog aku.

Cheers!